Οι άνθρωποι της ΝΙΚΕ κόντεψαν να πάθουν εγκεφαλικό, αλλά…
Υπάρχει το υπέροχο, διαχρονικό και πλέον καθόλου μα καθόλου μπασκετικο Converse Chuck Taylor All Stars. Φυσικά, τα λατρεμένα AIR του Πίπεν. Τα πασίγνωστα FILA που είχε φορέσει ο Γκραντ Χιλ στην αρχή της καριέρας του.
Και ακόμα, το θρυλικό Converse Weapon που απογείωσαν ο Μάτζικ Τζόνσον με τον Λάρι Μπερντ (στην κορυφαία, κατά πάσα πιθανότητα, διαφήμιση παπουτσιού στην ιστορία). Το Kobe VIII που ήταν μάλλον το πιο όμορφο Kobe απ’ όλα.
Εννοείται και το εκπληκτικό Question της Reebok που φορούσε στην rookie σεζόν του ο Άλεν Άιβερσον και κατάφερε να «σπάσει» τους αστραγάλους του ίδιου του Τζόρνταν. Το, εκπληκτικής σχεδίασης, Nike Air Foamposite I του Πένι Χάρνταγουεϊ. Και, εξυπακούεται, τα Air Jordan Ι και τα AJIII, που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία.
Τίποτα, ωστόσο, δεν μπορεί να συγκριθεί με το απόλυτο sneaker. Αυτό που είναι πραγματικά ένα έργο σχεδιαστικής τέχνης, που κυκλοφόρησε σ’ εκπληκτικά χρώματα και που, εξυπακούεται, το πήρε από το χεράκι (έστω, το ποδαράκι) ο Μάικλ και το έστειλε στην στρατόσφαιρα των πωλήσεων: το Air Jordan XI.
Το ενδέκατο, κατά σειρά, μοντέλο των AJ έχει, μάλιστα, μια σπουδαία (σε επίπεδο ίντριγκας) κι ελαφρώς άγνωστη ιστορία πίσω του: ήταν το μοναδικό μοντέλο στην μακρά μπασκετική καριέρα του Τζόρνταν που ο Μάικ το φόρεσε δίχως να του δώσει το ΟΚ η ΝΙΚΕ!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: το τελευταίο παπούτσι που είχε φορέσει στην καριέρα του, πριν την πρώτη αποχώρηση, ο MJ ήταν το 8άρι, το γνωστό και ως “Punisher”, με το οποίο κατέκτησε το 3ο συνεχόμενο πρωτάθλημά του κόντρα στους Σανς, στους τελικούς του 1993.
Το 9ο και το 10ο μοντέλο κυκλοφόρησαν κανονικά τη διετία (για την ακρίβεια 1.5 χρόνο, αλλά έπιανε σχεδόν 2 αγωνιστικές χρονιές) που ο Μάικ τα είχε παρατήσει και ασχολείτο με το μπέιζμπολ- με πολύ καλές πωλήσεις αμφότερα, παρά το γεγονός πως ο ίδιος δεν αγωνιζόταν εντός των τεσσάρων γραμμών του παρκέ.
Από τα τέλη του 1993 περίπου, όμως, ο θρυλικός σχεδιαστής της ΝΙΚΕ, ο Τίνκερ Χάτφιλντ, είχε αρχίσει ήδη να φτιάχνει το πρωτότυπο του 11ου παπουτσιού της σειράς, καθώς απαιτείται μια συνολική διαδικασία περίπου 14-15 μηνών έως ότου να φτάσει μια εταιρία (και ο παίκτης, φυσικά) στο σημείο να παραγάγει το τελικό δείγμα κι εν συνεχεία να κυκλοφορήσει στην αγορά.
Όταν η ΝΙΚΕ παρουσίασε τα σχέδια στον Μάικλ, αυτός δεν έσκισε ακριβώς και το κολάν του: του άρεσε μεν, αλλά εξέφρασε έντονες αμφιβολίες κατά πόσο αυτό το sneaker με το λουστρίνι (!) θα είναι άνετο- και, ξέρετε, ο Τζόρνταν μπορούσε να γίνει εκπληκτικός… πρήχτης αν κάτι δεν του άρεσε στα προϊόντα που διαφήμιζε.
Fast forward μερικούς μήνες μετά: ένα lockout στη λίγκα του μπέιζμπολ που αγωνιζόταν (με όχι και τόσο μεγάλη επιτυχία, είναι η αλήθεια…) οδηγεί τον Τζόρνταν σιγά-σιγά στο να κάνει μερικές προπονήσεις με τους Μπουλς. Μετά από κάνα μήνα που το παιδεύει μέσα του κι αμφιρρέπει μεταξύ του «Ναι» και του «Εννοείται ναι», λέει τις δυόμιση πιο μελωδικές λέξεις που έχουν ακουστεί ποτέ, ενδεχομένως, στα χρονικά της πορτοκαλί θεάς- “I’m back!”.
Ο MJ επέστρεψε, φυσικά, φορώντας το 10άρι, καθώς εκείνο ήταν το «επίσημο» παπούτσι της σεζόν 1994-1995 (γύρισε, θυμίζουμε, στην ενεργό δράση τον Μάρτιο του 1995).
Ωστόσο, στον δεύτερο γύρο των playoffs, όταν το Σικάγο αντιμετώπισε το Ορλάντο του Σακίλ και του Πένι, ο κύριος με το 45 στην πλάτη (το 23 ήταν προσωρινά παρελθόν) είχε ένα νέο μοντέλο στις αποσκευές του.
Ήταν το-πραγματικά πανέμορφο- AIR JORDAN XI, το “Concord” Colorway, το οποίο μάλλον είναι και το πιο εντυπωσιακό απ’ όλους τους χρωματισμούς, αν και το κόκκινο-μαύρο είναι επίσης χάρμα ιδέσθαι.
Υπήρχε, ωστόσο, μία μικρή λεπτομέρεια: το συγκεκριμένο ζευγάρι που πήρε μαζί του ο Τζόρνταν ήταν το δείγμα που του είχε στείλει η ΝΙΚΕ, η οποία δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να το φορέσει στην συγκεκριμένη postseason, καθώς ο κολοσσός το προόριζε να κυκλοφορήσει για την σεζόν 1995-1996.
Όταν μάλιστα κάποιος από την ΝΙΚΕ μετέφερε στον ατζέντη του Μάικ την δυσφορία της εταιρίας, ο αστικός μύθος (και πλήρως ανεπιβεβαίωτος) λέει πως ο Τζόρνταν απάντησε κάτι σαν “F*ck those f*ckers!”, που σε προηγμένα γαλλικά μεταφράζεται περίπου ως «Ρε δε γ@μιέστε κι εσείς!».
Ο AIR εννοείται πως έκανε του (αγύριστου) κεφαλιού του και έβαλε το XI, το οποίο ήταν το αγαπημένο του sneaker ever- ναι, ναι, πάνω κι από το πρώτο και το τρίτο, που θεωρούνται τα πιο χαρακτηριστικά Jordan απ’ όλα.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, βέβαια, το XI αρχικά δεν έφερε τύχη στον AIR: παρά το γεγονός πως ο GOAT προέβη σε μια κίνηση εντυπωσιασμού (επανέφερε το 23 στη φανέλα, λέγοντας πως «Το 45 δεν έχει την ίδια αίσθηση με το 23…»), εν τέλει αποκλείστηκε, όντας μάλιστα ο μοιραίος, από τους Μάτζικ.
Βέβαια, το AJXI ήταν το παπούτσι που φορούσε και την επόμενη σεζόν. Τότε που οι Μπουλς «έγραψαν» 72-10 στην regular season και στο τέλος έπαιξαν με τους Σόνικς για τον τίτλο. Ως γνωστόν τον πήραν, με MVP τον Μάικλ. Ήταν το 4ο, τότε του, πρωτάθλημα και το πρώτο στον δρόμο για το δεύτερο three-peat.
Και μπορεί ο κερατάς ο Τζόρνταν να ήταν μια τελειότητα εν κινήσει και κανείς να μην μπορεί ν’ αμφισβητήσει τα κατορθώματα και τα «καρύδια» του, όμως εκείνο το 4ο πρωτάθλημα είχε κάτι από την μαγεία των sneakers του.
“It’s gotta be the shoes”, που έλεγε και ο Σπάικ Λι πίσω στο 1989.
Ναι ρε φίλε, ήταν και τα παπούτσια…
Πηγή: menshouse.gr
