Ακόμα ένας χαμένος τελικός για την ΑΕΛ, που έφτασε στην πηγή αλλά δεν ήπιε νερό παρά την πολύ αξιόλογη προσπάθεια που έκανες κόντρα στην Ομόνοια.
Το φινάλε του τελικού βρήκε του πάντες απογοητευμένους και πικραμένους, καθώς η προσπάθεια δεν έφερε αποτέλεσμα με το γκολ που δέχτηκε η ομάδα στο τέλος σε μια στιγμή που θα μπορούσε η αλήθεια είναι να λειτουργούσε καλύτερα η άμυνα. Η χθεσινή ΑΕΛ ήταν πολύ καλή για ένα ημίωρο στο Α’ ημίχρονο, ενώ στην επανάληψη το ματς ήταν πιο ισορροπημένο και φαινόταν ότι θα κριθεί στο γκολ.
Από ένα χαμένο τελικό μπορεί να υπάρχει και κέρδος; Κανονικά η απάντηση είναι όχι για μια μεγάλη ομάδα όπως είναι η ΑΕΛ, αλλά στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει και κάτι που μπορεί να αποτελέσει την εξαίρεση και έχει να κάνει με τον κόουτς της ομάδας. Ο Χρίστος Χαραλάμπους φάνηκε ότι προετοίμασε την ομάδα όπως έπρεπε, διαχειρίστηκε το ρόστερ με σωστό τρόπο όλο αυτό το διάστημα και έστω και αν με τις αλλαγές του χθεσινού τελικού θα μπορούσε να έκανε καλύτερη διαχείριση, έδειξε ότι είναι ένας προπονητής που έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Δεν αρκεί ασφαλώς στον ΑΕΛίστα η καλή προσπάθεια και η εμφάνιση, αλλά θέλει τρόπαια και διακρίσεις, ωστόσο φαίνεται ότι ο Χρίστος Χαραλάμπους είναι ένας προπονητής που μπορεί να δώσει καλύτερη προοπτική στην ομάδα.
Την ώρα που ο αντίπαλος έδειξε ξεκάθαρα ότι έχει πιο ποιοτικό υλικό και περισσότερες αξιόλογες λύσεις, ο κόουτς της ΑΕΛ ήθελε να ποντάρει και στα δικά του όπλα. Επέλεξε να ρίξει στο γήπεδο τον Μιραλάς στο τελευταίο 20λεπτό, με το Βέλγο να είναι μια σκέτη απογοήτευση και να προκαλεί εκνευρισμό με την όλη παρουσία του. Από ένα ποδοσφαιριστή με τέτοιο βιογραφικό, περιμένεις να πάριε την ομάδα πάνω του, αλλά ο Κέβιν κυριολεκτικά ήταν εξαφανισμένος στο χθεσινό ματς και χάλασε την καλή εικόνα που είχε η ομάδα.
Η επόμενη μέρα, έφερε απογοήτευση, αλλά θα πρέπει να το ξεπεράσουν το συντομότερο γιατί έχουν αρκετή δουλειά μπροστά τους, προκειμένου να φτιάξουν την ΑΕΛ της επόμενης χρονιάς που προβλέπεται δύσκολη και σημαντική.
