Ο Τόμας Τούχελ θέλει να γίνει ο πέμπτος τεχνικός στην ιστορία του Champions League που θα κατακτήσει το τρόπαιο, χωρίς να είναι στην ομάδα του από την αρχή της σεζόν.
Το gazzetta.gr θυμάται ποιοι ήταν οι τέσσερις, που… γύρισαν το διακόπτη και στέφθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης.
Χάνσι Φλικ (Μπάγερν)
Στην πρώτη του σεζόν στο Μόναχο ο Νίκο Κόβατς μπορεί να κατέκτησε το νταμπλ, όμως είχε βρεθεί ουκ ολίγες φορές στο επίκεντρο της κριτικής. Το καλοκαίρι του 2019 βρέθηκε στο πλευρό του, ως βοηθός, ο Χάνσι Φλικ, ο οποίος έμελλε να αντικαταστήσει τον Κροάτη μετά το «διαζύγιο» με την Μπάγερν, το Νοέμβριο του 2019 (το γυαλί ράγισε ύστερα από μία ήττα με 5-1 από την Αϊντραχτ). Αυτό που ακολούθησε δεν είχε προηγούμενο, αφού μέσα στο 2020 η βαυαρική μηχανή πήρε μπροστά και είχε μόνο νίκες και μόλις μία ισοπαλία σε όλες τις διοργανώσεις. Σε επίπεδο τίτλων σάρωσε τα πάντα σε Γερμανία και Ευρώπη, κατακτώντας το Champions League, στο Final 8 της Λισαβόνας, με το απόλυτο των νικών. Στο τέλος της φετινής σεζόν αφήνει την Αλιάνζ Αρίνα, έχοντας στη συλλογή του εφτά τρόπαια μέσα σε μόλις 1,5 χρόνο.
Ζινεντίν Ζιντάν (Ρεάλ Μαδρίτης)
Από την αρχή της σεζόν φαινόταν πως ο Ράφα Μπενίτεθ δε θα μπορούσε να μακροημερεύσει στο Σαντιάγο Μπερναμπέου. Οι αντιδράσεις των φιλάθλων προς το πρόσωπό του ήταν έντονες το καλοκαίρι του 2015, μετά την ανακοίνωση της πρόσληψής του και όλα έδειχναν πως στην πρώτη… στραβή, θα έβλεπε την πόρτα της εξόδου. Όπερ και εγένετο τον Ιανουάριο του 2016, μετά τη μέτρια πορεία στη La Liga και τις κακές σχέσεις με τους αστέρες της ομάδας. Προς έκπληξη όλων, ο Φλορεντίνο Πέρεθ έδωσε το «χρίσμα» στον Ζινεντίν Ζιντάν, ο οποίος μπορεί ως ποδοσφαιριστής να ήταν κορυφαίος, όμως τότε δεν είχε καμία εμπειρία ως πρώτος προπονητής. Από τη δεύτερη ομάδα της «βασίλισσας», ο Γάλλος βρέθηκε σε μία στιγμή στην πρώτη ομάδα και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Μετέτρεψε τη Ρεάλ σε ένα καλοδουλεμένο και σφιχτό σύνολο και με αιχμή του δόρατος τον Κριστιάνο Ρονάλντο, έφτασε στην κατάκτηση του Champions League. Όχι μόνο εκείνη τη σεζόν, αλλά και τις δύο επόμενες.
Ρομπέρτο Ντι Ματέο (Τσέλσι)
Στα χνάρια του Ιταλού θέλει να βαδίσει φέτος ο Τόμας Τούχελ. Το καλοκαίρι του 2011 αφίχθη «μετά βαΐων και κλάδων» στο Στάμφορντ Μπριτζ ο Αντρέ Βίλας-Μπόας, ο οποίος σε ηλικία μόλις 33 ετών είχε επιδείξει σπουδαίο έργο στην Πόρτο. Στο πρόσωπο του Πορτογάλου, ο Αμπράμοβιτς έβλεπε το νέο Μουρίνιο, όμως αυτός ο «γάμος» δεν κράτησε για πολύ. Η μέτρια πορεία στην Premier League και ο διαφαινόμενος αποκλεισμός στους «16» του Champions League (ήττα με 3-1 από τη Νάπολι στο πρώτο ματς) οδήγησαν στη λύση της συνεργασίας με τον Βίλας-Μπόας. Τη θέση του πήρε ο μέχρι πρότινος βοηθός του, Ρομπέρτο Ντι Ματέο. Σαν να είχε… μαγικό ραβδάκι, ο Ιταλός όχι μόνο πέρασε το εμπόδιο της Νάπολι, αλλά στη συνέχεια οδήγησε την Τσέλσι στην κορυφή της Ευρώπης, για πρώτη φορά στην ιστορία της, νικώντας μέσα στο Μόναχο την Μπάγερν. Νωρίτερα, είχε κατακτήσει και το κύπελλο Αγγλίας. Όχι και άσχημα για μια συνεργασία που είχε ξεκινήσει μόλις το Μάρτιο.
Βιθέντε Ντε Μπόσκε (Ρεάλ Μαδρίτης)
Ήταν… μια ζωή στη «βασίλισσα» και αφού ανέλαβε δύο φορές την τεχνική ηγεσία, ως υπηρεσιακός προπονητής (1994 και 1996), το Νοέμβριο του 1999 ήρθε η μεγάλη στιγμή για τον Ισπανό. Η σεζόν είχε ξεκινήσει κάκιστα για τη Ρεάλ Μαδρίτης, που βρέθηκε στα χαμηλά στρώματα της βαθμολογίας στο ισπανικό πρωτάθλημα και ο προπονητής της, Τζον Τόσακ, είχε ανοίξει δημόσια κόντρα με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας. Ο Λορέντσο Σανθ δεν το πολυσκέφτηκε, απολύοντας τον Ουαλό τεχνικό και αντικαθιστώντας τον με τον Ντελ Μπόσκε. Και μπορεί στη La Liga τα αποτελέσματα να μην ήταν εντυπωσιακά, όμως στο Champions League η Ρεάλ Μαδρίτης έφτασε μέχρι το τέλος. Στον πρώτο «εμφύλιο» τελικό στην ιστορία της διοργάνωσης, η «βασίλισσα» νίκησε άνετα τη Βαλένθια με 3-0 και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης για όγδοη φορά στην ιστορία της.
Πηγή: gazzetta.gr
