Η Αργεντινή φιλοξένησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978, το κατέκτησε κόντρα στο total football της Ολλανδίας αλλά οι πανηγυρισμοί δεν ήταν αρκετοί για να μετριάσουν τα όσα γίνονταν εκτός γηπέδων.
«Οι φύλακες άλλαξαν τον σταθμό του ραδιοφώνου στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978. Τα μικροσκοπικά ηχεία έπαιζαν δυνατά: Αργεντινή–Ολλανδία. Πολιτικοί κρατούμενοι στριφογυρνούσαν στο σκοτάδι. Ένας από αυτούς, ο Νορμπέρτο Λίβσκι, προσπαθούσε μάταια να βολευτεί.
Τα κελιά είχαν διαστάσεις 2×2 και στο κάθε ένα ήταν στοιβαγμένοι μισή ντουζίνα αποστεωμένοι, άρρωστοι άνθρωποι. Οι μισοί θα πέθαιναν μέσα στην εβδομάδα. Ο αέρας βρωμούσε. Άντρες και γυναίκες κάθονταν μέσα στα ούρα και τα κόπρανά τους. Οι πληγές τους μολυσμένες. Έτρωγαν σάπιο κρέας.
Οι φυλακισμένοι ήταν Αργεντινοί πολίτες, που βασανίζονταν από Αργεντινούς φύλακες και κρατούνταν σε αργεντίνικες φυλακές, με διαταγές της αργεντίνικης δικτατορίας. Το παιχνίδι τέλειωσε με την Αργεντινή νικήτρια, το σκορ ήταν 3-1. Οι φύλακες έκλεισαν το ραδιόφωνο».
Η παραπάνω μαρτυρία έχει γίνει από πολιτικό κρατούμενο της χούντας του στρατηγού, Χόρχε Βιδέλα. Από άνθρωπο που βρισκόταν μέσα στη φυλακή, την ώρα που η χώρα του πανηγύριζε την κατάκτηση του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου της ιστορίας της. Την παρουσίασε το «ESPN» και ο δημοσιογράφος, Ράιτ Τόμσον, ο οποίος είχε συλλέξει διάφορες συνεντεύξεις και μαρτυρίες. Θέλησε να καταδείξει τα όσα πέρασε εκείνο το διάστημα ο λαός της Αργεντινής, αλλά και να πείσει άπαντες πως η χούντα, ο φασισμός, ο ναζισμός και κάθε τι… ακραίο, μόνο κακό μπορεί να κάνει.
Ο κόσμος περνούσε βασανιστήρια. Χιλιάδες άνθρωποι που ποτέ δεν έγιναν γνωστά τα ονόματά τους, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, ακόμη και θανατώθηκαν κατά τη διάρκεια του «βρώμικου πολέμου», όπως αποκαλέστηκε η περίοδος από το 1976 ως το 1983 που κυριάρχησε το δικτατορικό πολίτευμα. Η ανάθεση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Αργεντινή, προξένησε μεγάλη εντύπωση εκείνη την περίοδο. Πώς γινόταν μια χώρα με τόσα θέματα να το διοργανώσει; Απορία που παραμένει αναπάντητη μέχρι και σήμερα.
Ο Πάουλ Μπράιτνερ, παγκόσμιος πρωταθλητής πριν από 4 χρόνια με τη Γερμανία δεν ταξίδεψε με τη χώρα του για το Μουντιάλ, αφού θέλησε με αυτόν τον τρόπο να εκφράσει την αλληλεγγύη του στον λαό της Αργεντινής. Ούτε ο Γιόχαν Κρόιφ ταξίδεψε, αλλά πριν από δεκαπέντε χρόνια σε μια συνέντευξή του, υποστήριξε πως δεν ήταν αυτός ο λόγος της απουσίας του.
Η Αργεντινή θεωρούταν φαβορί λόγω του εξαιρετικού ρόστερ, ενώ η χούντα φρόντιζε διαρκώς να το… υπενθυμίζει στην ομάδα, συμπεριλαμβάνοντας φυσικά και απειλές εφόσον δεν συμβεί αυτό. Αργότερα, ίσως βέβαια να έβαλε και το χεράκι της στο ματς με το Περού… Η «αλμπισελέστε» ήταν και αυτή μια φοβερή ομάδα. Με τον Κέμπες, τον Πασαρέλα, τον Αρντίλες και τα άλλα παιδιά. Υπήρχαν, όμως, και οι… ιπτάμενοι Ολλανδοί, η ομαδάρα του Ερνστ Χάπελ με το «total football», η οποία και έφτασε ως το φινάλε του δρόμου.
Για να φτάσει ως εκεί η Αργεντινή, πάντως, είχε προηγηθεί το για πολλούς «ματς-ντροπή» με το Περού. Όπου είχε δει νωρίτερα τη Βραζιλία να επικρατεί 3-1 της Πολωνίας, κάτι που σήμαινε πως ήθελε νίκη με τουλάχιστον τέσσερα γκολ διαφορά. Επικράτησε 6-0 και πέρασε στον τελικό, με αρκετούς ανθρώπους να θεωρούν ακόμη και σήμερα ως χειραγωγημένο το εν λόγω παιχνίδι. Υπήρχαν και μαρτυρίες μάλιστα προ ετών για αυτό το ματς, που επιβεβαίωναν τα σενάρια…
Sport-fm.gr
