Είπε πάρα πολλά πράγματα ο προπονητής του Απόλλωνα στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό της ομάδας της Λεμεσού.
Μεταξύ άλλων στη συνέντευξη:
Όταν φύγατε από το Μπρόντμπι, μείνατε και ζήσατε στη Δανία για κάποιο διάστημα ακόμη. Σε άλλη συνέντευξή σας, είπατε ότι μείνατε εκεί λόγω της καλής ζωής. Πώς είναι η ζωή εδώ στη Λεμεσό;
Πιεστική. Είναι πάρα πολύ μαύρο ή άσπρο στην Κύπρο.
Είναι πιο μαύρο ή πιο άσπρο;
Εξαρτάται. Αν κερδίσεις, είναι πιο άσπρο αν χάσεις, είναι πιο μαύρο. Το ποδόσφαιρο πρέπει να αξιολογείται περισσότερο στο ενδιάμεσο. Γιατί δεν είναι όλα υπέροχα όταν κερδίζεις και δεν είναι όλα άσχημα όταν χάνεις. Ο κόσμος της Κύπρου δεν το καταλαβαίνει. Αυτό δεν βοηθάει. Νομίζω ότι σε ένα από τα πρώτα παιχνίδια που παίξαμε στο Τσίρειο ήταν ένας οπαδός που κυκλοφορούσε με μια φανέλα που στην πλάτη έγραφε coach (γέλια). Και έτσι νιώθω συνέχεια. Αλλά δεν είσαι ο προπονητής. Εγώ είμαι ο προπονητής. Εσύ και τα άλλα παιδιά είστε οπαδοί. Οπαδοί και προπονητής είναι διαφορετικό. Γιατί ως προπονητής, πρέπει να παίρνεις καθημερινά αποφάσεις που δεν θα ήθελαν να πάρουν οι οπαδοί. Όλοι σκέφτονται μόνιμα «μπορώ να κάνω και εγώ αυτή τη δουλειά». Όχι δεν μπορείς.
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη εδώ.
Είπε πάρα πολλά πράγματα ο προπονητής του Απόλλωνα στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό της ομάδας της Λεμεσού.
Μεταξύ άλλων στη συνέντευξη:
Όταν φύγατε από το Μπρόντμπι, μείνατε και ζήσατε στη Δανία για κάποιο διάστημα ακόμη. Σε άλλη συνέντευξή σας, είπατε ότι μείνατε εκεί λόγω της καλής ζωής. Πώς είναι η ζωή εδώ στη Λεμεσό;
Πιεστική. Είναι πάρα πολύ μαύρο ή άσπρο στην Κύπρο.
Είναι πιο μαύρο ή πιο άσπρο;
Εξαρτάται. Αν κερδίσεις, είναι πιο άσπρο αν χάσεις, είναι πιο μαύρο. Το ποδόσφαιρο πρέπει να αξιολογείται περισσότερο στο ενδιάμεσο. Γιατί δεν είναι όλα υπέροχα όταν κερδίζεις και δεν είναι όλα άσχημα όταν χάνεις. Ο κόσμος της Κύπρου δεν το καταλαβαίνει. Αυτό δεν βοηθάει. Νομίζω ότι σε ένα από τα πρώτα παιχνίδια που παίξαμε στο Τσίρειο ήταν ένας οπαδός που κυκλοφορούσε με μια φανέλα που στην πλάτη έγραφε coach (γέλια). Και έτσι νιώθω συνέχεια. Αλλά δεν είσαι ο προπονητής. Εγώ είμαι ο προπονητής. Εσύ και τα άλλα παιδιά είστε οπαδοί. Οπαδοί και προπονητής είναι διαφορετικό. Γιατί ως προπονητής, πρέπει να παίρνεις καθημερινά αποφάσεις που δεν θα ήθελαν να πάρουν οι οπαδοί. Όλοι σκέφτονται μόνιμα «μπορώ να κάνω και εγώ αυτή τη δουλειά». Όχι δεν μπορείς.
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη εδώ.