Είμαστε πολύ πίσω σε Κύπρο και Ελλάδα σε ότι αφορά τον τομέα της ψυχολογικής στήριξης των ποδοσφαιριστών, αναφέρει σε συνέντευξή του στο SHOOTANDGOAL ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Νίκος Κατσαβάκης.
Ο κ. Κατσαβάκης, με μεγάλη καριέρα στην Κύπρο κυρίως με την φανέλα της Ανόρθωσης, μίλησε στην ιστοσελίδα μας στα πλαίσια του μεγάλου ρεπορτάζ μας για τον τομέα της ψυχικής υγείας στον χώρο του ποδοσφαίρου, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι κατά τη διάρκεια της δικής του καριέρας, το θέμα αυτό ήταν «ένα θέμα ταμπού που δεν υπήρχε ούτε καν ως σκέψη».
- (ΡΕΠΟΡΤΑΖ S&G) Το «τέρας» της κατάθλιψης που κρύβεται πίσω από τον λαμπερό χώρο του κυπριακού ποδοσφαίρου
- (ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ) Ψυχική υγεία και κυπριακό ποδόσφαιρο: Ναρκωτικά, τζόγος, κατάθλιψη, ανεργία, εκφοβισμός παικτών
- ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΖΑΓΟΡΑΚΗ ΣΤΟ S&G: «Δεν μπορείς να αποφύγεις το άγχος της επόμενης μέρας. Κι εγώ δεν υπήρξα εξαίρεση»
- ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΣΤΟ S&G: «Μετά τον τραγικό θάνατο Μρντάκοβιτς έπρεπε κάτι να κάνουμε»
Τονίζει την ανάγκη στήριξης των ποδοσφαιριστών από τις ομάδες και μετά το τέλος της επαγγελματικής τους καριέρας, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «οι ομάδες δεν πρέπει να βλέπουν τους ποδοσφαιριστές σαν ένα λεμόνι, να το στύβουμε και να το πετάμε, αλλά ότι πρέπει να πάρουν και από αυτό τον άνθρωπο αύριο-μεθαύριο κάτι παραπάνω».
Συνέντευξη στον ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Email επικοινωνίας: demetriouch@mcmedia.com.cy
Όπως μας δήλωσε ο κ. Κατσαβάκης, «εμείς ήμασταν μαθημένοι τελείως διαφορετικά, αλλά τώρα πλέον όπως έχει εξελιχθεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο, πρέπει ο αθλητικός ψυχολόγος να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κάθε ομάδας».
«Φυσικά», συνεχίζει «ο καθένας θα πρέπει να κοιτάξει και το μέλλον του στην επόμενη ημέρα, πριν τελειώσει φυσικά η καριέρα του γιατί αντιλαμβάνεστε ότι ένας μέσος όρος που τελειώνει κάποιος ποδοσφαιριστής την καριέρα του, είναι στα 35 έτη ζωής του. Και όταν πέφτουν τα φώτα, εκεί είναι το δύσκολο κομμάτι».
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Από τον Διγενή στην Ανόρθωση. Από μία θεωρητικά μικρή ομάδα, σε μία ομάδα μεγαθήριο. Πως σας βρήκε ψυχολογικά αυτή η αλλαγή;
Σίγουρα ήταν μία ψυχολογική ανάταση, ηλικιακά ήμουν αρκετά καλά ώστε να μπορέσω να κάνω το επόμενο βήμα της καριέρας μου, είχαν προηγηθεί δύο πολύ καλές χρονιές με τον Διγενή. Μία μεταγραφή σε μία πολύ μεγάλη ομάδα λειτουργεί πολύ καλά στο θέμα ψυχολογικά. Τώρα από εκεί και πέρα είναι το πως θα μπορέσεις να το διαχειριστείς αυτό και το πόσο καλά θα μπορέσεις να πας με την ομάδα αυτή.
Είχατε κάποιο φόβο, στα εισαγωγικά ο φόβος, αν θα μπορέσετε να αντέξετε την πίεση και τις προσδοκίες του κόσμου εκεί;
Στο πίσω μέρος του μυαλού ενός ποδοσφαιριστή σίγουρα μπορεί να υπάρχει αυτό, αλλά από εκεί και πέρα εξαρτάται και από τις φιλοδοξίες που έχει ο κάθε ένας ποδοσφαιριστής και φυσικά να είναι και τυχερός να μην έχει σοβαρούς τραυματισμούς. Για μένα κύλησε πάρα πολύ καλά, η εξαετία μου στην Ανόρθωση ήταν πολύ καλή και συνδυάστηκε με τίτλους και μεγάλες επιτυχίες στην Ευρώπη, οπότε συνολικά θα έλεγα ότι ήταν μία φανταστική εμπειρία για μένα.
Φαντάζομαι όμως ότι υπήρχαν και οι πιο άσχημες στιγμές σε εκείνη την εξαετία σας στην Ανόρθωση. Ήταν κάποιες στιγμές που λυγίσατε κάτω από το βάρος της πίεσης;
Δεν νομίζω να λύγισα ποτέ αλλά σίγουρα υπήρχαν κάποιες περίοδοι όπως συμβαίνει και στους περισσότερους ποδοσφαιριστές, με κάποιους τραυματισμούς. Από εκεί και πέρα όμως επανήλθα και ανταπεξήλθα. Και ο τραυματισμός είναι μέρος της ζωής και μέρος του αθλητή. Το θέμα σε αυτό είναι το πως μπορείς να το διαχειριστείς αυτό το κομμάτι. Άμα είναι ένας σοβαρός τραυματισμός σίγουρα τον επηρεάζει πολύ ψυχολογικά. Προσωπικά υπήρξε ένα διάστημα που είχα κάποιες υποτροπές σε έναν τραυματισμό και με είχε επηρεάσει αλλά επανήλθα.
Βλέπουμε ομάδες να επενδύουν πολύ σε αθλητικούς ψυχολόγους. Δεν ξέρω για την Ελλάδα, αλλά στην Κύπρο αυτό αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.
Η άποψή μου είναι ότι θέμα ταμπού και για την Ελλάδα και για την Κύπρο αυτό. Για μένα είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, ότι ένας ποδοσφαιριστής όπως έχει τη σωματική του υγεία, πρέπει να έχει και την ψυχική του υγεία. Το έχουμε αφήσει πολύ πίσω, δεν το αγγίζουμε, είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα για κάποιους, αλλά σίγουρα το να έχεις έναν αθλητικό ψυχολόγο είναι όπως το να έχει μία ομάδα έναν φυσικοθεραπευτή, έναν ορθοπεδικό ιατρό, είναι κάτι αντίστοιχο. Δεν είναι μόνο η σωματική υγεία, είναι και η ψυχική υγεία ενός ποδοσφαιριστή που περνάει πολλά, που ενδεχομένως να έχει τραυματισμούς και κατά κάποιο τρόπο ο αθλητικός ψυχολόγος να μπορεί να τα διαχειριστεί αυτά και να τα λύσει. Και δεν θα έχει κέρδος και όφελος μόνο ο ποδοσφαιριστής αλλά κατ΄ επέκταση και η ομάδα.
Εσείς κατά τη διάρκεια της καριέρας σας νιώσατε ότι έπρεπε να μιλήσετε σε κάποιον αθλητικό ψυχολόγο για κάτι που μπορεί να σας απασχολούσε, και δεν υπήρχε αυτός στην ομάδα;
Νομίζω ότι όλοι λίγο ή πολύ το σκεφτόμαστε αυτό. Υπάρχουν περίοδοι που είσαι καλά, υπάρχουν περίοδοι που δεν είσαι καλά ψυχολογικά. Από εκεί και πέρα υπήρξε η προσωπική διαχείριση, δεν υπήρξε κάποια εξωτερική βοήθεια που μακάρι να σας πω την αλήθεια, να υπήρχε. Τώρα που περνούν τα χρόνια και βλέποντας πως λειτουργούν και οι ομάδες, είναι ένα βασικό κομμάτι, τουλάχιστον στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, όπου οι περισσότερες ομάδες έχουν στο τιμ τους αθλητικό ψυχολόγο.
Όπως είπατε νωρίτερα, ήταν ένα θέμα ταμπού τα προηγούμενα χρόνια. Βλέπετε να έχει αλλάξει αυτό;
Ήταν ένα θέμα ταμπού, φυσικά δεν υπήρχε καν ούτε ως σκέψη αυτό. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο αυτό το κομμάτι είναι αρκετά πίσω και νομίζω ότι θα πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη βαρύτητα σε αυτό το κομμάτι ώστε να μπορέσουν να πάρουν το 100% από τους ποδοσφαιριστές.
Θεωρούν ίσως ότι ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής οφείλει να ξεπερνάει μόνος του κάποια θέματα τα οποία μπορεί να του παρουσιαστούν;
Έτσι ήταν, ναι. Τώρα από εκεί και πέρα, είναι θέμα της ομάδας, αυτοί που κάνουν το οργανόγραμμα, κατά πόσο θα μπορούσαν να ενισχύσουν την ομάδα με έναν αθλητικό ψυχολόγο. Αλλά για μένα προσωπικά, 100% θα πρέπει να υπάρχει. Και είμαι υπέρ να υπάρχει ένας αθλητικός ψυχολόγος ώστε να υπάρχει ένα άτομο που να μπορεί να διαχειρίζεται τα όποια προβλήματα των ποδοσφαιριστών.
Και εσύ τόσα χρόνια στα γήπεδα, σίγουρα θα είδες περιστατικά ποδοσφαιριστών, ακόμη και συμπαικτών σου, που είχαν να αντιμετωπίσουν σοβαρά θέματα ψυχικής υγείας.
Φυσικά, μα άνθρωποι είμαστε όχι ρομπότ. Έχεις την καθημερινότητά σου, έχεις το επάγγελμά σου για κάποια χρόνια που είναι το ποδόσφαιρο, λογικό είναι κάποιες μέρες να είσαι καλά, κάποιες μέρες να μην είσαι καλά ψυχικά. Αλλά σίγουρα εμείς ήμασταν μαθημένοι τελείως διαφορετικά, αλλά τώρα πλέον όπως έχει εξελιχθεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο, πρέπει ο αθλητικός ψυχολόγος να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κάθε ομάδας.
Ιδιαίτερα τώρα που το ποδόσφαιρο και στην Κύπρο και στην Ελλάδα είναι πλήρως επαγγελματικό, υπάρχει το άγχος της επόμενης ημέρες για τους ποδοσφαιριστές.
Αυτό είναι μία πολύ μεγάλη κουβέντα, η μετάβαση δηλαδή από το ποδόσφαιρο στο τι θα κάνουν μετά στη ζωή τους. Γιατί στην ουσία έχεις μία άλλη ζωή για να ζήσεις οπόταν στην ουσία θα πρέπει να ετοιμάσει το έδαφος πρώτα απ’ όλα ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής. Αλλά από εκεί και πέρα θα πρέπει η ομάδα να συνεισφέρει σε αυτό το κομμάτι για να μπορέσει να έχει και κάποιο όφελος για τους παλιούς ποδοσφαιριστές που για κάποιο λόγο χάνονται μόλις σταματήσει η καριέρα τους ενώ θα μπορούσαν να είναι πάλι αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας. Δυστυχώς αυτό το πράγμα δεν βλέπω να γίνεται από τις περισσότερες ομάδες. Από εκεί και πέρα φυσικά ο καθένας θα πρέπει να κοιτάξει και το μέλλον του στην επόμενη ημέρα, πριν τελειώσει φυσικά η καριέρα του γιατί αντιλαμβάνεστε ότι ένας μέσος όρος που τελειώνει κάποιος ποδοσφαιριστής την καριέρα του, είναι στα 35 έτη ζωής του. Και όταν πέφτουν τα φώτα, εκεί είναι το δύσκολο κομμάτι. Στο πως θα μπορέσει να το διαχειριστεί αυτό και τι θα κάνει στην επόμενη μέρα, γιατί κακά τα ψέματα, μπαίνουν σε μία εντελώς διαφορετική ζωή. Ήσουν μαθημένος σε έναν τρόπο ζωής για 15-20 χρόνια, αυτό έχει μία ημερομηνία λήξεως οπότε θα πρέπει να ετοιμάσει το έδαφος για να γίνει όσο πιο ομαλά γίνεται η μετάβαση. Είτε πάλι στον χώρο του ποδοσφαίρου είτε αν έχει σπουδάσει κάτι, να κάνει αυτό το διαφορετικό.
Εσάς προσωπικά σας φόρτωνε άγχος η σκέψη της επόμενης ημέρας;
Όποιος λέει ότι δεν τον αγχώνει λέει ψέματα. Σίγουροι όσοι περάσαμε από τον χώρο του ποδοσφαίρου κάποια στιγμή, ξέρουμε και γνωρίζουμε ότι θα έρθει η ώρα να σταματήσουμε. Οπότε σίγουρα είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα συζήτησης γιατί αγγίζει και τους ποδοσφαιριστές αλλά και τις ομάδες που δεν πρέπει να βλέπουν τους ποδοσφαιριστές σαν ένα λεμόνι, να το στύβουμε και να το πετάμε, αλλά ότι πρέπει να πάρουν και από αυτό τον άνθρωπο αύριο-μεθαύριο κάτι παραπάνω.
Πως σας βρήκε το πρώτο διάστημα μετά που ολοκληρώσατε την καριέρα σας;
Η επόμενη μέρα για μένα σίγουρα ήταν δύσκολη και στενάχωρη. Από εκεί και πέρα πάρθηκαν κάποιες αποφάσεις όσο αφορά το κομμάτι της προπονητικής. Ξεκίνησα να παίρνω τα διπλώματά μου, μετά προέκυψαν θέσεις διοίκησης ομάδας και έχει να κάνει καθαρά με το ότι και εγώ ήμουν μέσα στον χώρο του ποδοσφαίρου. Προετοιμασμένος δεν είναι κανείς 100% κακά τα ψέματα, αλλά από εκεί και πέρα θεωρώ ότι ήταν μία ομαλή μετάβαση.
