Ο δυσλειτουργικός του χαρακτήρας και η κατάθλιψη με την οποία ήρθε αντιμέτωπος, δεν τον άφησαν ποτέ να αξιοποιήσει το ταλέντο με το οποίο γεννήθηκε. Ο Λι Γκρίφιθς δεν είναι ο συνηθισμένος ποδοσφαιριστής και η ζωή του είναι γεμάτη από τις συνέπειες των αυτοκαταστροφικών του πράξεων.
Γκουγκλάροντας το όνομα του
Γκουγκλάροντας το όνομα του Λι Γκρίφιθς μπορείτε να καταλάβετε πολλά για την καριέρα του. Η πλειονότητα των άρθρων που αναφέρονται στο όνομά του, έχουν ως βάση απρεπείς συμπεριφορές στις οποίες υπέπεσε εντός ή κι εκτός γηπέδου.
Μεταξύ μας, ο Γκρίφιθς δεν προσπάθησε ποτέ να κρύψει τον πραγματικό του εαυτό. Σε όποια ομάδα κι αν αγωνίσθηκε, δεν άφησε ποτέ το στίγμα του απόλυτου επαγγελματία αλλά αυτό του δεινού σκόρερ με τα πολλά προβλήματα.
Διανύοντας -με μεγάλη μας έκπληξη- την όγδοή του σεζόν στη Σέλτικ, το μέλλον του στην ομάδα θεωρείται αμφίβολο. Φίλαθλοι και διοίκηση του έχουν δώσει αρκετό χρόνο, αλλά πάντα βρίσκει τρόπο να τους απογοητεύει…
Ας γνωρίσουμε όμως τον Λι Γκρίφιθς λίγο καλύτερα!
Η… μοιραία συνάντησή του με το ποδόσφαιρο!
Ο Γκρίφιθς γεννήθηκε στο Λιθ, μια ζωηρή συνοικία του Εδιμβούργου με πολλά μπιστρό και εστιατόρια με θαλασσινά. Εκεί που κάποτε γινόντουσαν αιματηρές μάχες μεταξύ Χριστιανών και Βίκινγκς, εκεί έκανε και τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο. Μία μέρα που έμοιαζε με όλες τις υπόλοιπες ήταν και αυτή που του άλλαξε τη ζωή.
Τα σαββατοκύριακα, ο επτάχρονος τότε Λι, συνήθιζε να πηγαίνει με τον πατέρα του στο χωμάτινο γήπεδο του Λιθ για να παρακολουθούν τους αγώνες της τοπικής ομάδας. Η μοίρα το έφερε έτσι ώστε μία Κυριακή, η ομάδα παίδων της Λιθ Αθλέτικ να υπολείπεται ενός παίκτη για να γίνει ο αγώνας της. Τότε, ο προπονητής ρώτησε τον πατέρα του Γκρίφιθς, «αν αρέσει στο μικρό το ποδόσφαιρο».
Μία ερώτηση κάπως ρητορική, καθώς ο Λι είχε γεννηθεί για να παίζει μπάλα.
Μία εμφάνιση, δύο γκολ κι έτσι έγινε ο σταρ της ομάδας μέχρι τα 13 του.
Ο Ταμ Κάρι, προπονητής του Λι Γκρίφιθς στην Λιθ Αθλέτικ, είπε για εκείνον αρκετά χρόνια αργότερα: «Πολλά από τα παιδιά που προπονούσα τότε, έρχονταν από διαλυμένες οικογένειες και χρησιμοποιούσαν το ποδόσφαιρο ως μία διέξοδο από την καθημερινότητα. Το ίδιο και ο Λι. Θυμάμαι πως μερικές φορές χρειαζόταν να πάω να τον πάρω με το αυτοκίνητό μου και να πάμε μαζί στην προπόνηση και κάθε φορά ήταν εκεί και περίμενε. Περίμενε στο παράθυρο, απελπισμένος να πάει στην προπόνηση ή στον αγώνα».
Για πολύ καιρό, ο Γκρίφιθς δεν «κουβαλούσε» τα προβλήματα από το σπίτι στο γήπεδο. Ωρίμασε σαν άνθρωπος και σαν ποδοσφαιριστής πιο γρήγορα από το φυσιολογικό κι αυτό του έδωσε προβάδισμα απέναντι στα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Τα κατορθώματά του στη Λιθ Αθλέτικ δεν πέρασαν απαρατήρητα κι έτσι πήρε τη πρώτη του μεταγραφή στην Φάλκιρκ. Ωστόσο, η καριέρα που ονειρευόταν άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά στην Λίβινγκστον.
Δύο μέρες πριν μπει το 2007, ο 16χρονος τότε Λι Γκρίφιθς πέρασε ως αλλαγή στην ήττα της ομάδας του από την Έρντρι Γιουνάιτεντ κάνοντας επαγγελματικό ντεμπούτο στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία του σκωτσέζικου ποδοσφαίρου. Με τον συμπαίκτη του, Ρόμπερτ Σνόντγκρας, αποτελούσαν δύο από τα μεγαλύτερα wonderkids της χώρας.
