Του ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Η Γεωργία είναι μία χώρα με πληθυσμό κάτω των 4 εκατομμυρίων ατόμων. Σχετικά είναι μία μικρή χώρα η οποία σε Εθνικό επίπεδο μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, δεν έχει τίποτα σημαντικό να επιδείξει στον ποδοσφαιρικό χάρτη.
Η καλύτερη μάλιστα θέση που κατέλαβε σε προκριματικά μεγάλης διοργάνωσης, ήταν τρίτη από τις συνολικές πέντε χώρες του ομίλου της για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Ήταν ένας όμιλος στον οποίο βρίσκονταν επίσης Ιταλία, Ρουμανία, Ουγγαρία και Λιθουανία.
Όμως, την περασμένη 20ετία η χώρα έβγαλε κάποιους σπουδαίους ποδοσφαιριστές.
Θα αναφέρουμε το «δικό» μας Τιμούρ Κετσπάγια. Θα αναφέρουμε ακόμη ένα γνωστό μας, τον Γκιόργκι Κινκλάντζε, ο οποίος αν δεν ήταν τεμπέλης θα μπορούσε να γίνει ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές της εποχής του.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Κάχα Καλάντζε με τη σπουδαία καριέρα στην Μίλαν. Ή τον σπουδαίο επιθετικό Σότα Αρβελάντζε.
Εκεί που η χώρα δεν διακρίθηκε τόσο πολύ ατομικά τα τελευταία χρόνια, ήταν στην παραγωγή προπονητών. Δεν θα δεις και πολλές ομάδες εκτός χώρας να έχουν στον πάγκο τους Γεωργιανό προπονητή. Ή τουλάχιστον ένα Γεωργιανό προπονητή η οποίος να έκανε κάτι το μοναδικό.
Πλην ενός. Του νυν προπονητή της Ανόρθωσης Τιμούρ Κετσπάγια.
Και δεν το λέμε μόνο εμείς. Το λένε και τα μέσα της Γεωργίας.
Συγκεκριμένα, ρεπορτάζ της Γεωργιανής ιστοσελίδας sportall.ge κατατάσσει τους 10 καλύτερους Γεωργιανούς προπονητές αυτή τη στιγμή.
Θα αφήσουμε τους… τελευταίους εννιά και πάμε κατευθείαν στο νούμερο ένα της λίστας. Τιμούρ Κετσπάγια.
Και πως να γινόταν αλλιώς όταν οι επιτυχίες του προπονητή της Ανόρθωσης είναι ίσως και… περισσότερες από όλους τους υπόλοιπης της λίστας.
Είναι, όπως αναφέρει και το ρεπορτάζ, ο μόνος Γεωργιανός προπονητής που έχει κοουτσάρει σε ομίλους του Champions League.
Στα της Εθνικής του τώρα, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, η παρουσία του στον πάγκο της ομάδας χωρίζεται σε δύο μέρη. Πρώτο μέρος, ένα σερί 10 αήττητων αγώνων και δεύτερο, η αποτυχία στο να διεκδικήσει κάτι στα προκριματικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου και ενός Euro.
Ο Γεωργιανός σαν προπονητής όπως επισημαίνει το ρεπορτάζ, έχει κερδίσει δύο πρωταθλήματα στην Κύπρο και ένα Κύπελλο. Φυσικά προσθέτουμε ότι το… μισό πρωτάθλημα του 2016 με το ΑΠΟΕΛ πιστώνεται στον ίδιο καθώς όταν απομακρύνθηκε λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος, η ομάδα του βρισκόταν πρώτη στη βαθμολογία…
Κάτι που τονίζεται στο ρεπορτάζ, είναι ότι οι μεγάλες επιτυχίες που είχε στις ομάδες του «παρεμποδίστηκαν» λόγω του εκρηκτικού του χαρακτήρα και πως πολλές φορές έφυγε από ομάδες λόγω αντιπαραθέσεων.
Αυτό που έχουμε να πούμε εμείς, είναι ότι… αυτός είναι ο Τιμούρ.
Ακόμη και από τις ομάδες που εκδιώχθηκε, πρόλαβε και άφησε έργο χωρίς μάλιστα η αποδέσμευσή του αρκετές φορές να δικαιολογείται από τα αποτελέσματα που είχε παρουσιάσει.
Ας ρωτήσουμε και τον Σωκράτη Κόκκαλη που τον έδιωξε από τον πάγκο χωρίς να δεχθεί… γκολ, έχοντας απολογισμό 5 νίκες και μία ισοπαλία!
Θα λέγαμε τώρα για δύο παρουσίες του Τιμούρ στους ομίλους του Champions League καθώς προκρίθηκε στους ομίλους όταν ήταν στον πάγκο του Ολυμπιακού, αλλά τον πρόλαβε η ακατανόητη απόφαση του Κόκκαλη.
