Του ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Όταν η Ανόρθωση στον αγώνα με την Δόξα άνοιξε το σκορ, η Δόξα δεν προσπάθησε αμέσως να επιτεθεί και να ανοίξει τους χώρους της.
Στο 11’ η Ανόρθωση είχε προηγηθεί με τέρμα του Ράγιος, με το δεύτερο από τα συνολικά έξι να έρχεται από τον Ντούρις 25 λεπτά αργότερα.
Στο μεσοδιάστημα, η Δόξα έμεινε πάλι πίσω από τη σέντρα καθώς έχοντας μία πιο ποιοτική ομάδα απέναντί της, θα ήταν μεγάλο ρίσκο να ανεβάσει από νωρίς τις γραμμές της.
Και γιατί θα ήταν μεγάλο ρίσκο, το είδαμε στην επανάληψη όταν η ομάδα της Αμμοχώστου σαν σε ρυθμό προπόνησης, έριξε άλλα τέσσερα τεμάχια «σκοτώνοντας» την Δόξα στον ανοιχτό χώρο.
Σε εκείνα τα 25 λεπτά που μεσολάβησαν μεταξύ του πρώτου και δεύτερου τέρματος, η Ανόρθωση είχε μεν την υπεροχή αλλά δυσκολευόταν να φέρει τη μπάλα στον άξονα στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου.
Είναι εκεί που όταν πάρει τη μπάλα ο Ράγιος, δεν θα ξέρει τι να κάνει η αντίπαλη άμυνα μαζί του. Έχει την φαρμακερή κάθετη ο Ισπανός με την οποία θα μπορούσε να βγάλει τους επιθετικούς τετ α τετ με τον τερματοφύλακα.
Έχει το σουτ με το οποίο μπορεί ο ίδιος από μακριά να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Μπορεί και να σπάσει τη μπάλα πλάγια στους επερχόμενους συμπαίκτες του και αμέσως να έχουμε γύρισμα προς τα μέσα, πριν ακόμη προλάβουν οι αμυνόμενοι να βρουν τις θέσεις τους. Όπως έγινε και στο πρώτο γκολ με την Πάφο, αν και η πρώτη πάσα δόθηκε από τον Σαντίκ.
Με τον Ολυμπιακό στο επόμενο παιγνίδι, η Ανόρθωση έριξε άλλα τέσσερα τεμάχια. Προηγήθηκε και πάλι νωρίς, στο 18’ με τον Ντούρις, αλλά είχε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα που είχε στο διάστημα 11΄-36’ στον αγώνα με τη Δόξα. Δεν μπορούσε να φέρει τη μπάλα έξω από την περιοχή του Ολυμπιακού, μιλώντας πάντα από τον άξονα.
Εκεί είναι και το πιο επικίνδυνο σημείο για την αντίπαλο ομάδα, ακόμη και αν βρίσκεται σε φάση οργανωμένης άμυνας. Γιατί όταν η μπάλα πάει στα πλάγια σε οργανωμένη άμυνα, οι αμυνόμενοι ξέρουν από που θα έρθει η μπάλα στην περιοχή τους, και ελέγχουν με μεγαλύτερη ευκολία χώρο και αντιπάλους.
Παρόλα αυτά, όταν μπήκε και το δεύτερο τέρμα με τον Ολυμπιακό και η ομάδα της Λευκωσίας αναγκαστικά έπρεπε να βγει πιο μπροστά, η Ανόρθωση έκανε πάρτι και πέτυχε άλλα τέσσερα τέρματα (από τα οποία λανθασμένα τα δύο δεν μέτρησαν), καθώς έχει τους παίχτες οι οποίοι σε κενούς χώρους σε τιμωρούν πριν καταλάβεις τι συμβαίνει.
Το περασμένο Σάββατο όμως η Ανόρθωση είχε να αντιμετωπίσει ένα ψηλότερο εμπόδιο, τη Νέα Σαλαμίνα στο «Αμμόχωστος».
Μπορεί να προηγήθηκε με το καλημέρα η Σαλαμίνα, αλλά στην επόμενη φάση ο Ράγιος βρέθηκε σε θέση βολής μέσα στην περιοχή και έφερε το παιγνίδι στα ίσα. Μπήκαν δύο τέρματα, όμως το πλάνο του Τιμούρ δεν χρειαζόταν να αλλάξει καθώς είχε σχεδόν όλο το παιγνίδι για να πάρει τη νίκη.
Όμως ήταν το παιγνίδι που φάνηκε στον πιο έντονο βαθμό η αδυναμία κατά διαστήματα της Ανόρθωσης να φέρει οργανωμένα τη μπάλα έξω από την αντίπαλη περιοχή απέναντι σε οργανωμένη άμυνα. Και αυτό έγινε ακόμη πιο εντονότερο με την απουσία του Μαργκάσα.
Μπορεί ο Βασιλακάκης να είναι ένας ποδοσφαιριστής που μπορεί να οργανώσει παιγνίδι, αλλά ήταν εκτός παιγνιδιού το Σάββατο.
Αυτό ανάγκαζε τον Ρούμπεν Ράγιος να γυρίζει αρκετά πίσω για να πάρει μπάλα και να είναι μακριά από το σημείο που θα μπορούσε να γίνει επικίνδυνος. Είναι άλλο να υποδεχθεί μπάλα ο Ράγιος στο επιθετικό τρίτο, είναι άλλο να την υποδεχθεί στο αμυντικό τρίτο.
Στο δεύτερο ημίχρονο μάλιστα που η Σαλαμίνα έριξε και άλλο βάρος στην άμυνα, η Ανόρθωση προσπαθούσε να επιτεθεί συνεχώς από τα πλάγια. Διάβασε το παιγνίδι σωστά ο Πουρσαιτίδης, φόρτωσε τις δύο πτέρυγες και βραχυκύκλωσε την Ανόρθωση για μεγάλα διαστήματα του δευτέρου ημιχρόνου. Επηρεάσε και η απουσία του Ράγιος που πέρασε εκτός λόγω του τραυματισμού του, αλλά ούτε ο Τορνίκε πήρε τη μπάλα εκεί που μπορούσε να γίνει επικίνδυνος. Είχε εκείνη την φάση που έκανε την κούρσα και από πολύ κοντά έχασε τεράστια ευκαιρία, αλλά αυτό αποδίδεται στην ατομική ενέργεια του Γεωργιανού.
Το γεγονός ότι και η αμυντική γραμμή της Ανόρθωσης δεν βρέθηκε στα καλύτερά της, είχε ως αποτέλεσμα να δεχθεί αρκετή πίεση και φάσεις από την αντίπαλό της. Κυρίως από αντεπιθέσεις με τα χαφ της Σαλαμίνας να κυκλοφορούν γρήγορα τη μπάλα μπροστά εκεί που χρειαζόταν.
Η ισοπαλία δεν είναι και το τέλος του κόσμου. Είναι στην κορυφή μαζί με την Ομόνοια η Ανόρθωση, και με παιγνίδι λιγότερο. Άφησε βαθμούς στο «Αμμόχωστος», αλλά ο Τιμούρ είδε πράγματα που πρέπει να δουλευτούν ενόψει της συνέχειας.
Και καλύτερα να τα βρεις μπροστά σου τώρα, παρά πιο μετά…
