Αν το χθεσινό παιγνίδι του ΑΠΟΕΛ με την Πάφο ήταν η αρχή στην επιστροφή του Μούσα αλ Τάμαρι στις καλές εμφανίσεις, τότε αυτό που μπορούμε να πούμε είναι… καλημέρα Μούσα!
Ο Ιορδανός είναι γεγονός ότι το προηγούμενο διάστημα ήταν από μέτριος έως κακός σε κάποια παιγνίδια και σε καμία περίπτωση δεν βοήθησε την ομάδα του στο βαθμό που έπρεπε και στο βαθμό που όριζε η ποιότητά του.
Χθες όμως με την Πάφο ήταν δύο με τρία σκαλιά ανεβασμένος. Ακόμη δεν είναι ο γνωστός Τάμαρι αλλά χθες είχε κάτι που δεν είχε το προηγούμενο διάστημα. Ουσία.
Και η ουσία μετριέται συνήθως με δύο πράγματα. Το τέρμα, και την ασίστ. Είχε και τέρμα, είχε και ασίστ χθες.
Στο 8’ του αγώνα πήρε τη μπάλα πίσω από τη μεσαία γραμμή και ξεκίνησε μία από τις γνωστές του κούρσες.
Μπροστά του έχει τρεις παίχτες της Πάφου ενώ τον ακολουθεί ακόμη ένας. Τέσσερεις με τρεις αν υπολογίσουμε και τους δύο παίχτες του ΑΠΟΕΛ που τρέχουν μπροστά από τον Ιορδανό.
Όμως τα περισσότερα μάτια είναι πάνω στον Τάμαρι, με τους αμυντικούς της Πάφου να είναι παθητικοί στο μαρκάρισμά τους φοβούμενοί ότι θα φάνε την ντρίμπλα και δεν θα έχει κανένα να καλύψει πίσω.
Αυτό δίνει την ευκαιρία στον Χαλένιους να έχει όλη την ευχέρεια να πάρει την θέση που θέλει και την κατάλληλη ώρα να υποδεχθεί την πάσα του Τάμαρι. Από εκεί και πέρα χρειάζεται μόνο ένα καλό τελείωμα, το οποίο και είχε ο Χαλένιους στην φάση. 1-0 για το ΑΠΟΕΛ.
Στο 38’ του αγώνα, ο Μούσα υποδέχεται τη μπάλα με το στήθος, κοντρόλ προς τα δεξιά αποφεύγοντας τον παίχτη της Πάφου και αμέσως άπιαστο σουτ.
Ένα σταμάτημα, ένα κοντρόλ και ένα σουτ και 2-0. Τόσο απλά. Κάπου εκεί τελείωσε και ο αγώνας.
Το σημαντικό για το ΑΠΟΕΛ είναι αυτή η εμφάνιση του Τάμαρι να έχει και συνέχεια. Για αγωνιστικούς και μόνο σκοπούς, καθώς ο καλός Ιορδανός ανεβάζει την ομάδα του δύο σκαλιά πάνω.
Από εκεί και πέρα, για το θέμα για το μέλλον του Τάμαρι, τα είπαμε εδώ.
