Είναι πολλές οι φορές που η Αγγλία αποκλείστηκε στα νοκ-άουτ διεθνούς διοργάνωσης. Πολλές, επίσης, οι φορές που έχασε την πρόκριση στα πέναλτι. Καμία σαν τα ημιτελικά του EURO 1996…
Ένα μήνα πριν τον ημιτελικό με τη Γερμανία στο Γουέμπλεϊ, κυκλοφόρησε το «Three Lions», το θρυλικό τραγούδι που έγινε ο ύμνος των Άγγλων – και όχι μόνο – χάρη στο στίχο «It’s coming home!». Το ποδόσφαιρο είχε «έρθει» πράγματι στο σπίτι. Απέμενε να «έρθει» και το πολυπόθητο τρόπαιο, το δεύτερο στην ιστορία της Αγγλίας, τριάντα χρόνια μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966.
Ζώντας ιστορικές και έντονες στιγμές στην πορεία της στο τουρνουά, κερδίζοντας την πρόκριση στα νοκ-άουτ για πρώτη φορά μετά το EURO 1968, οι Άγγλοι είχαν πιστέψει περισσότερο από ποτέ ότι η ώρα για τη μεγάλη δόξα είχε φτάσει. Αλλά η παράδοση κόντρα στον αντίπαλο της στα ημιτελικά δεν ήταν και η καλύτερη.
ΤΟ ΠΡΙΝ
Τρεις αποκλεισμούς από νοκ-άουτ είχε ζήσει η Αγγλία, πριν το 1966. Ο πρώτος, στο EURO 1968, με γκολ της Γιουγκοσλαβίας στο 86′. Τραγωδία. Ο επόμενος, στο Mundial του 1970, από τη Δυτική Γερμανία στην… παράταση των προημιτελικών. Είκοσι χρόνια μετά, πάλι σε Παγκόσμιο Κύπελλο, πάλι από την Δυτική Γερμανία στα πέναλτι στα ημιτελικά! Πανωλεθρία. Στον μικρό τελικό, νέα ήττα από την Ιταλία, με… πέναλτι στο 86′. Μαχαιριά.
Οι Γερμανοί έμοιαζαν στα μάτια των Άγγλων σα μηχανές που αδιαφορούσαν για τη διάρκεια του αγώνα: θα παίξουμε μισή ώρα ακόμα; Κανένα πρόβλημα, σας κερδίζουμε. Θα πάει και στα πέναλτι; Κι εκεί σας έχουμε.
Ο ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ ΤΟΥ ’96
Για να φτάσει στον ημιτελικό, η Αγγλία είχε κερδίσει την Ισπανία… στα πέναλτι. Κουρασμένη μεν, με μια κάποια σιγουριά και αυτοπεποίθηση δε. Και εντός έδρας. Ο Σίρερ σκοράρει κόντρα στους Γερμανούς στο 3ο λεπτό. Ο τέλειος οιωνός, η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται. Αμ δε. Ο Κουντζ κάνει το 1-1 στο 16′.
Στην παράταση, τα «Τρία Λιοντάρια» χάνουν δύο ανεπανάληπτες ευκαιρίες. Ο χειρότερος οιωνός. Πέναλτι. Ξανά. Ξανά με αυτούς.
Το 5-5 επιτείνει την αγωνία. Η Αγγλία εκτελεί το πρώτο πέναλτι κάθε σειράς και ο σημερινός προπονητής της, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, ετοιμάζεται να μη γίνει μοιραίος για τη χώρα του. Ο Κόπκε αποκρούει και ο Σάουθγκεϊτ βρίσκεται στο επίκεντρο των πιο θλιβερών ποδοσφαιρικών αναμνήσεων της χώρας του. It’s not coming home.
ΤΟ ΜΕΤΑ
Από την «κατάρα» κόντρα – κυρίως – στους Γερμανούς, εξελίχθηκε σε κατάρα γενική. Μετά τον σκληρό αποκλεισμό του ’96, η Αγγλία αποκλείστηκε άλλες τέσσερις φορές μέσα σε 16 χρόνια στη διαδικασία των πέναλτι, από Αργεντινή (Mundial 1998, φάση των 16), Πορτογαλία (προημιτελικά EURO 2004 και προημιτελικά Mundial 2006), καθώς και Ιταλία (προημιτελικά EURO 2012).
Μετά από εικοσιπέντε χρόνια, ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ βρίσκεται αντιμέτωπος με μια σπουδαία πρόκληση: αφενός προσωπική, να σβήσει το χρέος από τους ώμους του, αφετέρου εθνική, να κερδίσει τους Γερμανούς, να φέρει πιο κοντά στο «home» το Κύπελλο και, φυσικά, να συνεχίσει ως τον τελικό χωρίς να αποκλειστεί (τουλάχιστον χωρίς να αποκλειστεί ξανά στα πέναλτι).
Πηγή: sdna.gr
